کد مطلب:329562 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
زنان مدینه
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
چون به نزدیكی مدینه رسیدند محمل ها را فرود آورده ، شتران را یك سو خوابانیده و خود مشغول نوحه سرایی بشدند و اسباب شهدا را پیش روی خود پهن نمودند. ناگاه غلغله اهل مدینه بر پا شد و زنان مهاجر و انصار نمایان شدند. حضرت سجاد (ع ) بفرمود تا آنها را استقبال نمودند.
چون چشم زنان مدینه به آن سیاه پوشان افتاد. هنگامه محشر نمودار شد.
شتابان روی به خیمه ها نمودند. چون اهل حرم را بدان حال نگریستند،
كه جز حضرت سجاد (ع ) از رجال مراجعت ننموده ، سخت بگریستند. گروهی با حضرت زینب (س )، جماعتی دور ام كلثوم ؛ هر چند نفر مشغول به یكی از اهل حزم شدند و از حضرت زینب (س ) چگونگی حالات را جویا شدند.
زینب (س ) فرمود: ((به چه زبان شرح دهم كه قدرت بیان ندارم ، بلكه از زندگانی خود بیزارم . ای زنان قریش و ای دختران بنی هاشم ! چیزی می شنوید و حكایتی به گوش می سپارید. اگر شرح حال شهدا و اسرا را باز گویم ، در مورد ملامتم چگونه زنده باشم ؟))(169)
چون به نزدیكی مدینه رسیدند محمل ها را فرود آورده ، شتران را یك سو خوابانیده و خود مشغول نوحه سرایی بشدند و اسباب شهدا را پیش روی خود پهن نمودند. ناگاه غلغله اهل مدینه بر پا شد و زنان مهاجر و انصار نمایان شدند. حضرت سجاد (ع ) بفرمود تا آنها را استقبال نمودند.
چون چشم زنان مدینه به آن سیاه پوشان افتاد. هنگامه محشر نمودار شد.
شتابان روی به خیمه ها نمودند. چون اهل حرم را بدان حال نگریستند،
كه جز حضرت سجاد (ع ) از رجال مراجعت ننموده ، سخت بگریستند. گروهی با حضرت زینب (س )، جماعتی دور ام كلثوم ؛ هر چند نفر مشغول به یكی از اهل حزم شدند و از حضرت زینب (س ) چگونگی حالات را جویا شدند.
زینب (س ) فرمود: ((به چه زبان شرح دهم كه قدرت بیان ندارم ، بلكه از زندگانی خود بیزارم . ای زنان قریش و ای دختران بنی هاشم ! چیزی می شنوید و حكایتی به گوش می سپارید. اگر شرح حال شهدا و اسرا را باز گویم ، در مورد ملامتم چگونه زنده باشم ؟))(169)
169-فروغ تابان كوثر، ص 211 و 212.